sygn. l. d.: A. PIOTROWSKI.
Pierwsze doświadczenia artystyczne zdobywał w warszawskiej Klasie Rysunku Wojciech Gersona. Następnie w okresie 1875-1877 przebywał w Monachium, gdzie studiował w tamtejszej akademii w pracowni Wilhelma Lindenschmita Młodszego. Ostatecznym elementem odebranej przez Antoniego Piotrowskiego edukacji była nauka w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jana Matejki. Jego kolegami po fachu byli m.in. Józef Chełmoński – za którego przykładem wyjechał do Paryża, Stanisław Witkiewicz – z którym należał do kręgu artystów związanych z pracownią w Hotelu Europejskim w Warszawie oraz Adam Chmielowski – z którym wyjeżdżał na podole i Henryk Sienkiewicz – do którego utworu „Ogniem i mieczem” przygotował ilustracje, obecnie znajdujące się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie. Wspólnie z Janem Stanisławskim, Julianem Fałatem oraz Wojciechem Kossakiem, uczestniczył w tworzeniu „Panoramy Berezyna”. Również przy jego udziale, we współpracy z Teodorem Axentowiczem, Stanisławem Janowskim i Władysławem Wankie, powstała „Panorama Tatrzańska”. Antoni Piotrowski poza malarstwem uprawiał rysunek i ilustrację. W latach 1885-1886 był korespondentem-ilustratorem z wojny bułgarsko-serbskiej, następnie grecko-tureckiej. Zdobył ogromną popularność w Bułgarii, do której często wracał. Namalował cykl obrazów dla Galerii Narodowej w Sofii, był również portrecistą tamtejszych możnych. Uprawiał malarstwo historyczne i rodzajowe, portretując piękno kresów oraz obyczajów ludowych.
